Geoffrey Harcourt RDI
Geoffrey David Harcourt, is geboren in 1935 en werd opgeleid aan The Royal College of Art in Londen. In 1962 ontwerpt hij voor Artifort zijn eerste serie kleine bureaufauteuils. Met zijn inbreng krijgt Artifort toegang tot de internationale markt van projectinrichting. Harcourt ontwerpt in eerste instantie vooral zitmeubelen voor ontvangstruimtes. Zijn tweede ontwerp voor Artifort, de serie 042 uit 1963 is meteen een groot internationaal succes. Zijn filosofie is dat de stoel zich naar de mens moet richten en niet andersom. “Eerst de mens, dan de stoel.” Harcourt wint vele prijzen en wordt in 1978 onderscheiden met de titel “Royal Designer for Industry”.
Als jongen heeft hij de High Wycombe Technical School gevolgd, en daarna de High Wycombe School of Art waar hij een National Diploma in Design behaalde. En daarnaast had hij in de Royal Artillerie een plaats gewonnen bij het Royal College of Art in Londen in 1955. Na zijn afstuderen in 1960 reisde Harcourt naar de Chicago in de Verenigde Staten, waar hij in 1960 tot 1961 in de sector industrieel ontwerpen werkte, voordat hij terugkeerde naar Europa en samen met designer Jacob Jensen in Kopenhagen werkte.
In 1962 verhuisde hij terug naar Engeland en vestigde hij zijn eigen praktijk in Oxfordshire. Daar begon hij met het ontwerpen van diverse zitprogramma's voor het Nederlandse productiemerk Artifort. Geoffrey David Harcourt speelde een belangrijke rol in de succesvolle overgang van Artifort naar de contractmeubilairmarkt. Hun samenwerking is een precedent voor allianties tussen Britse ontwerpers en buitenlandse bedrijven. De futuristische, dapper gekleurde zitplaatsen die uit dit vruchtbare partnerschap zijn ontstaan, werden Harcourt zijn meest bekende werk. De hoge vraag naar Space Age-ontwerp in de jaren 1960 en 1970 betekende dat Harcourt zijn ontwerpen voor Artifort werden ontmoet met internationaal succes, met veel modellen die nog in productie zijn.
Geloven dat de stoel zich op de persoon zou moeten concentreren, is het vermogen van David Harcourt om schoon esthetiek met ergonomie en comfort te balanceren een echte kunstvorm. David Harcourt zijn motto is 'eerst de persoon, dan de stoel', en dat komt duidelijk naar voren in zijn ontwerpen. In de loop van zijn carrière heeft Harcourt ontworpen voor andere bekende bedrijven zoals Dynamite Nobel, Trau of Turin, Steelcase Strafor, Gordon Russell, Handen van Wycombe, Ben Dawson, Mijnen en West, en nog veel meer. Opmerkelijke ontwerpen zijn onder meer de University Halls of Residence Series 1963 voor Olivex London; Strathclyde University Assembly Chair 1980, voor Ben Dawson Ltd .; Rapport Series 1998 voor Hands of Wycombe en de Tandro Chair (oorspronkelijk ontworpen in 1961 en geproduceerd in de jaren 2000 voor Emmemobili van Cantu, Italië.
Tentoonstellingen
Harcourt zijn werk is tentoongesteld bij iconische instellingen wereldwijd, zoals het Stedelijk Museum in Amsterdam, het Pompidou Centrum in Parijs, het Praagse Museum voor Decoratieve Kunst, de Design Council in Londen en Glasgow en het Victoria & Albert Museum in Londen.
Met name werd hij in 1978 door de Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufactures and Commerce de meest prestigieuze titel van Royal Designer for Industry toegekend en heeft hij diverse gewaardeerde professoren bij diverse academische instellingen gehouden waaronder zijn Alma mater, het Koninklijk College van Kunsten in Londen.
Harcourt trok in zijn zeventiger jaren uit meubelontwerp uit om een passie voor het schilderen te volgen. Vandaag woont hij in Londen en blijft hij schilderen. Zijn werk is representatief en weerspiegelt een brede interesse in zijn omgeving, waaronder nog levensonderwerpen en levensstudies.
